De kerstvakantie is voorbij, de spullen zijn opgeruimd, de boom is verbrand of terug in de grond, de extra lichtjes zijn gedoofd… Het lijkt wat ongezellig en kaal ineens, maar ook wel fijn want er is weer ruimte. Ruimte voor een heel nieuw jaar dat voor ons ligt.
Een leeg jaar. Open, maagdelijk.
Het is een lege bladzijde waarop alles nog mogelijk is, het oude is afgeworpen, het nieuwe moet nog vorm krijgen. Ik ervaar het als een prachtig moment: onbelast en vol belofte.
En dan is het de kunst om dat niet direct te vullen met voorspelbare zaken, met lijstjes, zorgen, vaste ideeën, met moeten.
Op de eerste lege bladzijdes van het jaar ben je vrij, als vlak na het ontwaken in de frisse morgen. Je kunt kiezen hoe je de dag, het jaar wenst in te gaan, met welke instelling. Je kunt gaan tekenen met frisse streken, met jouw unieke handschrift.
Ik wens je veel plezier daarmee en dat de onbekommerde vrijheid in het nieuwe jaar mag blijven duren.
Schrijvend met de zon op mijn hand
ademend tussen blote woorden
op de strandwei van het papier
zie ik een kind door de regels lopen
zorgeloos, met ogen die alles
drinken tot op de bodem. Alles.
Als ik het roep bij mijn eigen naam
blijft het even tussen twee zinnen
wachten, kijkt mij verwachtend aan,
ledigt mij en laat mij achter:
dorstend boven een zee van taal.
-Bert voeten-
een zucht van verlichting 