Sinds een jaar ongeveer doe ik geen boodschappen meer bij Albert Heijn maar bij de Lidl. Ik had jullie nooit lastig gevallen met deze huishoudelijke kwestie, ware het niet dat ik er een apart soort geluk aan beleef. Aanleiding voor dit alles was dat mijn AH een AH-XL werd. En extra Large werd het zeker. Een overkill aan producten waar ik me eerst nog (met het nieuwe extra grote karretje) dapper doorheen worstelde, langs extra personeel met kartonnen mutsjes dat net opgewarmde beenham liet proeven met aspergepuntjes… Ik was doodop na een rondje winkelen en nog maar te zwijgen over de keuzestress. Onlangs las ik dat je in een gemiddelde supermarkt 20.000 producten kunt kopen, in de jaren ’60 waren dat er 500!
Daar kwam bij dat ik geen zin meer had om een te volle kar (verleid als ware ik bij de Ikea) voor te veel geld af te rekenen. Zo’n grote verbouwing en zoveel enthousiaste beenhambakkers moeten natuurlijk ergens door betaald worden. Toen was de overstap naar de Lidl snel gemaakt: goeie groente en fruitafdeling en een overzichtelijk aanbod met een klein assortiment. (Waarbij ik wel moet aantekenen dat ik er geen vlees en melkproducten koop, omdat ze er geen biologisch hebben).
En dan nu het geluksmoment: soms is iets uitverkocht! Dan zijn bijvoorbeeld de tomaten op. Heerlijk vind ik dat. Wanneer maak je dat nog mee, dat de tomaten of de sperziebonen op zijn, en dat je dan een bloemkool neemt? Zo jaren ’60! En aan de andere kant: ineens ligt er iets wat je al heel lang niet gezien hebt en waar je dan als een kind zo blij mee bent, zoals een doosje blauwe bessen!
Geen keuzestress en bij de kassa is het ook heel anders. De meeste mensen die daar boodschappen doen, hebben een klein mandje met een paar producten voor het avondeten van die dag. En aangezien ik altijd voor de hele week boodschappen doe, zeg ik steeds ‘ga maar even voor hoor.’ Alleen maar dankbare gezichten en korte leuke praatjes komen daaruit voort. Boodschappen doen is weer leuk.
Bovendien merk ik dat schaarste hongerig maakt. Schaarste doet verlangen. Je kunt dit merken bij het boodschappen doen, maar ook als je bijvoorbeeld een jaar niet buiten de deur eet: des te zoeter smaakt het eerstvolgende gerecht dat door een ander wordt bereid. Een week niet drinken, maakt het glas wijn in het weekend erg lekker. Vier dagen zonder je geliefde, zo fijn om hem of haar dan weer in je armen te houden? Een weekje alleen weg, doet je hunkeren naar het samenzijn en maakt de verhalen zoveel rijker. Schaarste is een groot goed, dat zou eigenlijk de slogan van de Lidl moeten zijn…
Fijne paasdagen!
een zucht van verlichting 