Een eerlijk soort schoonheid

‘Lezen is vertrouwd raken met tijdperken, landen, denkwerelden en emoties die je anders niet, of niet zó zou hebben gekend, en die het eigen denken scherpen. Het allermooiste is het als je mond openvalt van verbazing en bewondering, omdat je niet wist dat iets zo raak kon worden geformuleerd.’
-Ger Leppers, recensent Trouw-

Dit citaat las ik aan het eind van mijn vakantie en ik dacht ‘ja, zo ervaar ik dat precies.’ Lezen als een manier van vertrouwd raken met denkwerelden en emoties die je anders niet zo zou hebben gekend. Verrast worden, op een ander been gezet, geraakt, het denken gescherpt… dat kan een goed boek doen en daarom hou ik zo van lezen.

‘Ik lees zelf zo’n 70 tot 80 boeken per jaar. Ik lees niet om het vak te bestuderen; ik lees omdat ik graag mag lezen, ’s avonds, achterover geleund in mijn blauwe stoel. Ieder boek dat je ter hand neemt, bevat zijn eigen les of lessen.’
-Stephen King-

Goeie schrijvers lezen veel boeken, viel me op in het boek ‘Het moet pijnlijk blijven’, waarin allerlei leuke interviews staan met verschillende schrijvers.
En opmerkelijk: ze kijken amper televisie. Ook dat snap ik wel. Ik vind het een van de bevrijdingen van met vakantie zijn (tenminste als je een afgelegen plek op zoekt of een ouderwets klein huisje): geen ‘bereik’ hebben, geen tv en geen internet. Op slag verandert de sfeer in huis en de communicatie met elkaar (lees: met onze pubers). De rust die het geeft waardoor er andere gesprekken op gang komen. De tijd strekt zich uit, in plaats van dat je door de stroom van impulsen steeds het gevoel hebt dat je tijd tekort komt.

‘Het verhaal, ofwel het verzinsel dat op betoverende wijze werkelijkheid wordt zodra het goed op papier komt.’
-Renate Dorrestein-

Boeken kunnen je op andere gedachtes brengen, maar het is ook de schoonheid en de verwondering van het verhaal waar je in mee getrokken wordt. Ik kan me daardoor diep verbonden voelen met een schrijver, alsof ik hem of haar heel goed ken. Daarom kan ik ook geen boeken weggooien, dat zou verraad zijn.

‘De mooiste boeken, de ontroerendste muziek, het heeft met een eerlijk soort schoonheid te maken. Ik wil de realiteit verhevigen. Anders kan ik net zo goed in de tram gaan zitten en opschrijven wat ik zie.’
-Mensje van Keulen-

Mooi gezegd, een eerlijk soort schoonheid. Dat heb ik deze zomer ervaren bij het lezen van ‘Pier en Oceaan’, van Oek de Jong. Ik had niks meer van hem gelezen sinds ‘Opwaaiende zomerjurken’ en ‘Cirkels in het gras’. En nu dan dit tweeluik, waardoor ik er op slag een vriend bij heb.
De boeken gaan over Abel Roorda en zijn stugge moeder Dina, die worstelt met haar man en de tijdgeest (jaren ’50-’60) maar vooral volgen we Abel, een Friese jongen die naar Zeeland verhuist en daar zijn puberteit, eerste liefdes en worstelingen doormaakt. Door de stijl van de Jong word je meegetrokken in de eigenaardige geest van deze jongen, maar ook in het specifieke Zeeuwse landschap. De strekdam, de zee, de zandplaat..tot in detail ervaar je de natuur en de personages in dit prachtige trage tweeluik. Ik bleef maar lezen, twee delen lang. Terwijl er weinig spannends gebeurt, blijft het boeien. Rauw, eerlijk en zo mooi geschreven.

Ook werd ik erg geraakt door ‘Hoogteverschillen’ van Julian Barnes.
In dit korte boek vertelt de schrijver openhartig over het verlies van zijn geliefde vrouw, na dertig jaar huwelijk. Heel precies schrijft hij over de pijn en de rouw en over herinneringen en hoe we verhalen maken van onze levens. En dat ook nog eens mooi opgeschreven, verweven met een relaas over luchtballonnen.
‘Je voegt twee mensen samen die nog niet eerder zijn samengevoegd. Dan wordt op enig moment, om de een of andere reden, een van de twee weggenomen. En wat wordt weggenomen is groter dan de som van wat eerst was.’

En nog wel meer moois gelezen, maar deze wilde ik eruit lichten. Wat heb jij gelezen deze zomer? Zaten er boeken bij die je mooi, verheffend, verrassend of van een eerlijk soort schoonheid vond? Dan hoor ik dat graag en vermeld ik ze in de digitale bibliotheek op deze weblog….voor de liefhebbers.

Fijne start met wat je ook gaat doen na de vakantie.

9 gedachten over “Een eerlijk soort schoonheid

  1. Wat heb je dat weer aanstekelijk neergezet, prachtig verwoord. Het kriebelt nu helemaal bij mij, mijn nieuwsgierigheid is totaal gewekt. Ik leen de boeken dan ook heel graag van je Marthe. In ruil voor 1q84 van ook een favoriete schrijver van je: Murakami. Ook een heel erg intrigerend boek, wel 1275 blz…Misschien wordt het tijd voor een boekenclubje?!

    • Ja, te gekke drieluik van Murakami..al verorberd. Kan je motiveren waarom je 1q84 intrigerend vond? dan zet ik ‘m in de digitale bieb. dankje!

  2. Ik heb oa ‘ De onwaarschijnlijke reis van Harold Fry ‘ van Rachel Joyce gelezen. Vond het prachtig en ontroerend.

  3. Deze zomer thuis gebleven, in een heerlijk ritme. ’s Ochtends vroeg zwemmen in duinmeer, overdag rustig aan klussen aan het huis en ’s avonds Homerus’ Odysseia, vertaald door Imme Dros en ingesproken door Ton Lutz (1995). Een oudje, maar fantastisch om weer te horen. De epos, de herhalingen in de tekst, de prachtige vertaling, de meevoerende stem van Ton Lutz en de muziek, tja, wat een kwaliteit alles bij elkaar.
    Van de week gehuild van het lachen (letterlijk) bij het lezen van ‘Slurp’ van Ilja Gort. Wat een humor; hoe troostelozer de situatie hoe hilarischer het wordt.

  4. Dank je Marthe. Deze zomer zat ik in de warmte van Catalonie (met mijn puber dochter op zoek naar wifi) maar eigenlik ook in een andere wereld – Afghanistan. :Mijn lievelingsboek van de zomer is “And the Mountains Echoed” geschreven door Khaled Hosseini (van The Kite Runner). Ik werd helemaal opgenomen in de wereld van Afghanistan van de vroeg 20e eeuw. Prachtige taal en heel ontroerend. Het begint “So then. You want a story and I will tell you one.” En wat kan Hosseini een verhaal dan schrijven! .

  5. Met Jesse samen gelezen in “de wraak van de meesterdief”. Zo origineel en verhalend. Spannend en geestig. Maar bovenal vind ik het altijd zo mooi als een schrijver een hele nieuwe wereld weet te creëren. Die wel lijkt op die van ons, maar ook helemaal anders is. Deze wereld bestaat alleen maar uit dorpen. Met baronnen aan het hoofd en huizen die zo groot zijn als onze dorpen.

  6. Voor mij is lezen een onderdeel van de vakantie. Door het jaar heen kom ik er niet toe, want ik wil een boek meteen uitlezen. Ook ik heb Oek de Jong gelezen doordat dit boek in de leesclub van mijn man werd besproken. Ik heb genoten. Het geduld waarmee de generaties beschreven worden is geweldig. Ik vond de beschrijving van bv de friese meren en het zeilen zo mooi, want ik ken het zeilen in Friesland. Door Dick, die engels heeft gestudeerd Stoner ontdekt. Prachtig en halverwege wond ik mij op door zijn houding. Ik begreep van Dick, die van boerenafkomt is dat de boer alles neemt zoals het is. Voor mij soms onverdraaglijk.

    ken het zeilen in Friesland. Wat mij opviel is dat hij in geuren beschrijft hoe de hoofdpersoon zijn geliefden ervaart. Omdat mij man engels gestudeerd heeft en door diezelfde leesclub heb ik Stoner gelezen. Ook prachtig. Halverwege wond ik mij op, omdat Stoner niets onderneemt tegen het onrecht wat hem wordt aangedaan.
    Ik heb door dat

    • Reatie is nu een beetje raar opgesteld doordat het te lang is en het venster te klein. Het lijkt mij toch duidelijk wat ik te zeggen heb. Bovendien gaat alles met computers bij mij verkeerd.

Reacties zijn gesloten.