Afgelopen weekend volgde ik een aantal boeddhistische lessen in Hurwenen over ‘Het pad van liefde en begrip.’ Wat me iedere keer weer raakt is dat het ervaren van liefde begint met stil staan. Stil staan en stoppen met gewoontes die je verder van huis brengen.
Huis is hier het hart. Je kunt niet liefhebben als je gehaast bent, simpelweg omdat je niet voelt waar je bent. Als je stopt met rennen ervaar je waar je bent. In het hier en nu kom je thuis. Je ervaart wat echt van belang voor je is en wat je te geven hebt.
We hebben op allerlei manieren gemediteerd in het weekend en ook gezongen. Onder andere dit liedje, dat is ontstaan op een retraite van Thich Nhat Hanh. Een van de deelnemers aan die retraite had het bedacht en liep het in de wandelgangen te zingen; al snel verspreidde het zich onder de honderden retraitegangers.
Happiness is here and now
I have dropped my worries
No where to go
Nothing to do
No longer in a hurry
(Het is jammer dat ik het melodietje er niet bij kan zingen, die technische knop heb ik nog niet gevonden op mijn blog).
Na een aantal dagen had iemand er een couplet bij geschreven:
Happiness is here and now
I have dropped my worries
Somewhere to go
Something to do
But not in a hurry
En wat bleek; het was van de hand van Thich Nhat Hanh. Waar je ook gaat, wat je ook doet, doe het zonder haast.
Ik zelf merk dat als ik niet gehaast ben, ik veel vrolijker word. Ik zie dingen waar ik anders aan voorbij ren, zoals laatst: ik was onderweg naar Deventer maar er was een wegomleiding. Direct was ik gespannen en gehaast, ik moest een alternatieve route zoeken en ik scheurde door de weilanden in het buitengebied. Toen kreeg ik ook nog te maken met een overstekende koeienparade: de boer bracht zijn koeien naar de wei, via de weg. Ik stond stil –met een diepe zucht- en ik keek naar die grote koeien, die uitgebreid hun tijd namen om over te steken.
De boer zwaaide naar me, toen het gedaan was. Ik zwaaide terug en ik glimlachte, ik was tot rust gekomen. Toen zag ik dat een van de koeien begon te rennen in de wei. Dat is zo’n grappig gezicht, zeker als de andere koeien dan mee gaan rennen, die grote logge beesten achter elkaar aan door de wei. Ik heb een tijdje staan kijken en werd helemaal blij. Toen was het tijd om weer te gaan.
Wat ging ik ook weer doen?
Fijne dag met alles wat je gaat doen vandaag.. no longer in a hurry.
een zucht van verlichting 
mooi geschreven,dank je
Ja mooi hoor, ik heb dat al 7 jaar geleden bij Thich Nah Hanh mogen leren en nog beoefen ik dat ,geen agenda, geen haast ,stoppen en aandacht hebben je thuis brengen hier en nu,dat is alles wat nodig is om gelukkig te zijn
hartelijke groet
Wederom een mooi stuk van de hand van Marthe! Stil staan is zo eenvoudig en soms ook zo moielijk. Zit veel kracht in stil staan en stil zijn merk ik steeds vaker.
Wat heerlijk om met deze inspiratie de dag te beginnen. Een overvolle ‘things to do lijst’… Een hele mooie geste om daar zonder haast aan te beginnen. Dank voor het ‘herinneren’!
Aan het eind van 25 oktober nog even een terugblik op dat mooie liedje.
Happiness is here and now…
Had de tekst overgeschreven op een klein kaartje.
Telkens als ik mezelf begon op te jagen pakte ik het er weer even bij.
En dat maakte dat ik vreugdevol kon overschakelen op ‘not in a hurry’
Dat gaf een mooie dynamiek aan de dag.
Nogmaals dank voor het ‘herinneren’!
Wat heerlijk herkenbaar! Losgebroken koeien, we hadden er laatst eentje op ons eigen pad. Raar gezicht als er opeens een koe voor je raam voorbij draaft. Ook ik werd meegezogen in het moment, in de cadans eigenlijk van dat logge dier, dat kennelijk bij vlagen toch de pas erin weet te zetten. Ja, stil staan en stoppen. Je leven leven in het hier en nu. Dank je wel voor je prachtige, beeldende verhaal. Ik geniet van je woordenstroom, die rustig door kabbelt in mijn hoofd.
Wat een prachtige tekst. Als je hoofd in denken vastzit en je benen rennen je lijf voorbij, no hurry, happiness is here and now. Dank je wel voor de inspiratie!